سی و هفتمین چای و داستان
سعید عاکف در سی و هفتمین مهمانی چای و داستان که سه شنبه چهارم دیماه97 در مدرسه اسلامی هنر برگزار شد، سخنانش را با بیان اهمیت ادبیات در فرهنگ ملت و کشور آغاز کرد و گفت: بهایی که کشورهای دیگر به بحث فرهنگشان به خصوص ادبیات میدهند بسیار چشمگیر است و جایگاهی که برای نویسندگانشان تعریف میکنند فراتر از جایگاه دیگر هنرمندان است.
او از تجربههای دوران نوجوانی نوشتنش و انتشار مطالبش در مجله «سوره» به سردبیری «سید مرتضی آوینی» گفت و افزود: اکنون پس از سالها نوشتن حدود پنجاه عنوان کار تألیفی دارم که «بزم باران» تازهترین آنهاست.
نویسنده «خاکهای نرم کوشک» نوشتههایش را مبتنی بر تجربههای میدانی و حضور نویسنده در فضا و و موقعیت رخداد معرفی کرد و تصریح کرد: از نوجوانی در جنگ حضور داشتم و سعی کردم در نوشته هایم تجربه میدانی را داشته باشم. برای نوشتن از جنگ سوریه هم همین گونه بود و آنچه را در سوریه دیدم نوشتم که بخشی از آن در کتاب «گمشده مزار شریف» هست.
عاکف از روی آوردنش به داستاننویسی در سالهای آغاز نوشتنش گفت و افزود:
آن روزها وقتی نوشتههایم را برای دوستان میخواندم میگفتند اگر میخواهی کتابت خوانده شود یا از عشق بنویس یا از فقر. چون فقط این موضوعها جواب میدهد، اما من در ادامه نوشتن از زندگی و خاطرات شهدا و رزمندگان را انتخاب کردم.
نویسنده «در جستجوی ثریا» خاطرهنویسی را پایه و اساس ادبیات جبهه مقاومت و پایداری که امتداد ادبیات جنگ تلقی شد، برشمرد و افزود:
عامهی مردم ما با خاطرهنویسی ارتباط برقرار میکنند چون در فرهنگشان پیشینه چند صد ساله دارد ولی با گونههای دیگر ادبی از جمله داستان کمتر ارتباط برقرار میکنند، چون پیشینهاش کمتر است.
«سعید عاکف» دربارهی تجربهی داستاننویسیاش گفت: رمانی نوشتهام به نام «رقص در دل آتش» که سالها پیش منتشر شده و در آغاز در مجلهای که زیر نظر «شهید آوینی» اداره میشد منتشر شد. بعدها در قالب یک کتاب جداگانه و مستقل منتشر شد. این کتاب تمام شخصیتهای واقعی دارد ولی نام این شخصیتهای واقعی در رمان نیامده است.
«نویسنده گمشده مزار شریف» همچینن به خواندن کتاب «یک تجربه ماندگار» شهید آوینی توصیه کرد و گفت: شهید آوینی به ما یاد داد که خودمان را کنار بگذاریم و برای خدا کار کنیم.
