داستانکی از خودیت اورتیس کوفر
تکلیف کلاس ششم من تماشای مراسم سوگند و آغاز به کار کندی از تلویزیون بود و من پشت پیش‌خوان پوئرتو هاوانا، رستورانی که پدرم کار می‌کرد، تکلیفم را انجام می‌دادم. لری ریس صاحب کافه می‌گفت حالا که یک کاتولیک ایرلندی انتخاب شده لابد یک روزی یک ایسپیانو هم می‌تواند رئیس جمهور ایالات متحده بشود. پدرم را دیدم که مطابق معمول حرف کارفرمایش را تأیید می‌کرد، اما بیشتر حواسش به غذایی بود که سر اجاق می‌پخت و به دختر پیشخدمت بی‌خیالی که زمین را دستمال می‌کشید. لری ریس به طرف من برگشت و فنجانش را بلند کرد به سلامتی من: «به سلامتی پوئرتوریکوئنو یا پوئرتوریکوئنا رئیس جمهور ایالات متحده امریکا!» خندید، اما توی خنده‌اش مهربانی ندیدم.
«نه النیتا؟»
شانه بالا انداختم. بعداً بابام بابت اینکه به آقای ریس درست و حسابی احترام نکردم، گوشم را می‌پیچاند.
دو سال و ده ماه بعد در یک بعد از ظهر سرد به پوئرتو هاوانا می‌رفتم که چشمم به جمعیتی بیفتد که دور تلویزیون جمع شده بودند.خیلی از آنها زن و مرد مثل بچه‌ها گریه می‌کردند. «دیوس میو! دیوس میو! خدای من!» و اشک می‌ریختند. گروهی از زن‌ها مرا که سعی می‌کردم به طرف پدر و مادرم بروم بغل می‌کردند. پدر و مادرم دور از بقیه همدیگر را بغل کرده بودند.خودم را بین آن دو جا دادم.مادرم بوی صابون زیتون کاستیل می‌داد، کافه کون لچه و دارچین. بوی پدرم را به مشام کشیدم که ترکیبی از عرق تن بود و اودکلن اولد اسپایس بوی مردانه‌ای که می‌ترسیدم زیادی دوست داشته باشم.
***
خودیت اورتیس کوفر
نویسنده‌ی پوئرتوریکویی است که در پاترسن نیوجرسی بزرگ شده است. داستان و شعرهای او در نشریات مختلف چاپ شده و می‌شود. قصهٔ «عشق به اسپانیایی آغاز می‌شود» مجموعه‌ی شعر اوست. نکتهٔ جالبی که در این داستان وجود دارد پیشگویی ریاست جمهوری فردی رنگین‌پوست است که گویی در آستانه‌ٔ ورود به کاخ سفید قرار دارد.
* Kennedy in the Barrio: By Judith Ortiz Cofer
