در چنین روزی…
امروز، جمعه 17 اسفند 1386 هجری خورشیدی
7 مارس 2008 میلادی
28 صفر 1429 هجری قمری
دو تولد و سه درگذشت در تاریخ فرهنگی- هنری امروز قابل ره‌گیری است.
15 سال پیش در چنین روزی احمد عبادی، موسیقیدان و نوازنده برجسته سه‌تار، درگذشت. گردآوری ردیف‌های ایرانی از جمله ماندگارترین آثار اوست.
18 سال پیش در چنین روزی حسین قوامی، موسیقیدان ایرانی درگذشت.
33 سال پیش در چنین روزی از سال میلادی میخاییل باختین، فیلسوف روس، درگذشت.
60 سال پیش در چنین روزی مجید انتظامی، آهنگساز برجسته ایرانی، متولد شد.
و 223 سال پیش در چنین روزی از سال میلادی الساندر مانزونی متولد شد.
***
الساندر مانزونی
الساندر مانزونی، شاعر، رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و نظریه‌پرداز ادبی، در هفتم مارس 1785 در شهر میلان متولد شد. در مدارس مذهبی تحصیل کرد و در سال 1805 نخستین شعرش را برای تسلی‌بخشیدن به مادرش که عزادار یکی از شخصیت‌های مورد احترامش بود سرود.
مانزونی در سال 1810 از مکتب کلاسیسم به مکتب رومانتیسم روی آورد و نخستین نمایشنامه‌اش را با نام «کنتی از کاماگنولا» در سال 1817 منتشر کرد. مانزونی در مقدمه این نمایشنامه با رد نظرات ارسطو درباره نمایشنامه، بیان واقعیت را معیاری با ارزش برای خلق اثر نمایشی عنوان می‌کند و در نوشته مشهورش با نام «نامه به م. شووت درباره اتحاد زمان و مکان در تراژدی» وحدت عمل را نه فقط ناشی از حادثه‌ای منفرد و منحصر در حدود مکانی و زمانی مشخص، که همچنین متاثر از رابطه‌ای ارگانیک بین چندین رویداد می‌خواند که موضوع واحدی را توضیح می‌دهند.
از آثار مانزونی به رغم آن که همواره تاکید داشت نمایشنامه‌هایش متونی است برای خواندن، در صحنه نیز استقبال می‌شد.
«آدلچی» ، «اسپارتاکوس » و رمان «نامزد» از آثار اوست.
آلساندرو مانزونی در 22 مه سال 1873 در میلان چشم از جهان فرو بست.
