مجله الکترونیکی مدرسه فقه و هنر

هیچ هنری، به‌عنوان اولی، مصداق افساد نیست.

اگر «حسام‌الدین سراج» در مجلس لهوولعب بخواند حرام است!

معنای «لعب» در عصر صدور نص، با الان متفاوت است.

اصل اولی در هنر، حلّیّت است.

ادعای لغویت همه هنرها، نادرست است.

هنر، نه قابلیت جواز دارد و نه استحباب!

لهو حق، لهو باطل؛ مسئله این است!

«افساد» و اثر آن در حرمت آثار هنری

سرمقاله

ماجرای «لغو» و حرمت آثار هنری!

بر روی «لهو»، حساب نکنید!

بی‌اعتنایی؟ انکار؟ یا شام مشترک پیش از دربی؟!