در چنین روزی…
یک‌شنبه، 25 فروردین 1387 هجری شمسی
13 آوریل 2008 میلادی
6 ربیع الثانی 1429 هجری قمری
یک روی‌داد، سه تولد و یک درگذشت در تاریخ فرهنگی- هنری امروز قابل ره‌گیری است.
امروز روز بزرگداشت عطار نیشابوری عارف و شاعر برجسته‌ی قرن ششم و هفتم ایرانی است. بیان افکار صوفیانه و عارفانه با زبانی ساده و روان از ویژگی‌های آثار عطار است.
13 سال پیش در چنین روزی دکتر محمد جواد مشکور، مورخ و ادیب و زبان‌شناس ایرانی، درگذشت.
123 سال پیش در چنین روزی از سال میلادی گیورگی لوکاچ، فیلسوف مجارستانی، متولد شد.
204 سال پیش در چنین روزی از سال میلادی ژرژ ساند، نویسنده فرانسوی، متولد شد.
و 102 سال پیش در چنین روزی ساموئل بکت متولد شد.
***
ساموئل بکت
ساموئل بکت، نویسنده ایرلندی، در سال 1906 در حومه برلین متولد شد. در کالج دوبلین زبان و ادبیات فرانسه خواند و در سال 1927 به پاریس رفت. بکت با سارتر و جیمز جویس دوستی داشت و افکار جویس به شدت او را تحت تاثیر خود قرار داده بود.
بکت در سال 1938 رمان «مورفی» را منتشر کرد که از آن استقبال نشد. در سال 1951 دو بخش نخست از اثر سه‌بخشی خود را با نام «موالو» و «مالون می‌میرد» را منتشر کرد و در سال 1953 بخش سوم آن را با نام «ننا میدنی» به چاپ رساند و توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
نمایش‌نامه «در انتظار گودو» بکت را به اوج شهرت رساند و نمایش‌نامه «بازی آخر» با موفقیتی بی‌نظیر روبه‌رو شد.
نمایش‌نامه‌های بکت «تئاتر پوچی» خوانده می‌شود و زندگی انسان‌هایی را به تصویر می‌کشد که اسیر عادات روزمره‌اند و زندگی برای‌شان چیزی جز تکرار نیست.
بکت در سال 1969 از سوی فرهنگستان سوئد برنده‌ی جایزه نوبل معرفی شد، اما او با آن که جایزه را پذیرفت از روی فروتنی در مراسم اعطای جایزه حاضر نشد و پول نقد آن را به گونه‌ای که از او نامی برده نشود به نیازمندان اختصاص داد.
ساموئل بکت در 22 دسامبر 1989 درگذشت.
