1
شاعری اکنون
شعری می‌نویسد
به جای من
ـ بر درخت بید دوردست باد ـ
چرا گل سرخ در دیوار
برگ‌های تازه به تن می‌کند؟
2
کودکی اکنون
کفترش را پرواز داد
به جای ما
ـ به اوج، سوی سقف ابر ـ
چرا بیشه این برف را
برگرد لبخند فرو می‌ریزد؟
3
پرنده‌ای اکنون
نامه می‌برد
به جای ما
به نیلی سرزمین آهو،
چرا صیاد به صحنه می‌آید
تا تیرهایش را پرتاب کند؟
4
مردی اکنون
ماه را می‌شوید
به جای ما
و بر بلورینه رود راه می‌رود،
چرا رنگ بر زمین می‌افتد؟
چرا ما مثل درختان برهنه می‌شویم؟
