گرافیک دیزاین را می‌توان به یک نوجوان نابالغ تشبیه کرد. چون عمر چندانی از تولدش در ایران نمی‌گذرد. این رشته در آغاز زیر سایهٔ نقاشی متولد شد.
داستان هم به آن‌جا برمی‌گردد که بعضی استادها چون در کار نقاشی توفیق چندانی پیدا نکردند رفتند به سمت درجات پایینتری به نام نقاشی تجاری یا تبلیغاتی، که کم کم اسم گرافیک به خودش گرفت. همین استادهای گرافیک را به عنوان یک رشتهٔ دانشگاهی تثبیت و سرفصل‌های آن را تنظیم کردند. به دلیل این نابالغی و تولد در سایهٔ نقاشی، سرفصل‌های گرافیک دیزاین کاستی‌هایی دارد. یکی از این کاستی‌ها سرفصل بسیار مهم «مبانی هنرهای تجسمی» است. بسیاری از کتاب‌های این رشته کاربردی نیستند، مباحثشان گنگ و خسته کننده است. که همین‌ها باعث می‌شود هنرجو اعتماد به نفسش را از دست بدهد. چون خیال می‌کند مباحث را نمی‌فهمد یا نمی‌تواند کاربردش را در این رشته پیدا کند. یکی دیگر از مشکلات در گرافیک دیزاین، ترکیب‌‌بندی است. دلیلش هم همان کاربردی نبودن مباحث است. این مشکل حتی در آثار استادهای این رشته هم قابل مشاهده است.
در این دوره ما قصد داریم دربارهٔ مبانی هنرهای تجسمی و تلاش برای بومی کردن و فهم این مبانی حرف بزنیم و مباحث کاربردی را از مباحث غیرکاربردی تشخیص دهیم.