«دراماتورژی: تقدس‌زدایی و تاریخ‌گرایی»
در باب نسبت دراماتورژی با تاریخ
دراماتورژی به عنوان یک فن یا دراماتورژ به عنوان فردی که یکی از نخستین افراد تأثیرگذار در زنجیرۀ تولید تئاتر است، بیش از وجوه دیگر دراماتورژی مورد توجه قرار گرفته‌اند؛
اما آیا در این فن، رویکرد یا رویکردهای ویژه‌ای نیز وجود دارند که بتوان آن‌ها را مورد تأمل قرار داد و به عبارتی دیگر، به این فن به مثابه نوعی نگرش به تئاتر پرداخت؟
در این نشست کوتاه، تلاش می‌شود که با طرح‌اندازی پرسش یادشده، به ضرورت نسبت دراماتورژی با تاریخ توجه نماییم؛ اما از آنرو که در تاریخ دراماتورژی، برخلاف درام‌نویسی و کارگردانی، با مکتب بندی‌های مشخصی روبرو نیستیم، ناگزیریم که بیشتر به افراد بپیردازیم و شیوه و رویکرد آنان را مورد بررسی قرار دهیم. بر همین اساس، تمرکز خود را بر دراماتورژی و دراماتورژهای آلمانی معطوف خواهیم کرد و رویکرد مشترک آنان را خواهیم کاوید.
حال تمام موارد یادشده را بر این فرض طرح می‌کنیم که دراماتورژی، که در عصر روشنگری برآمده، نسبتی با عقلانیت و آگاهی تاریخی پیدا می‌کند و در صدد است که شئون مدرنیته را در تئاتر تحقق بخشد؛
به عبارتی دیگر، دراماتورژی و دراماتورژ مفاهیمی هستند که بر مدرنیته و عصر مدرن ابتنا دارند و از همین رو، اقدام به تفسیر و عمل می‌کنند.
